Srednjovekovni manastiri i crkve dio su kulturne baštine na koju je Srbija ponosna. Na raskršću Istoka i Zapada, Srbija je oduvijek bila mjesto susreta naroda koji su ostavljali tragove duhovnosti, arhitekture i kulture. Manastiri poput Studenice, Sopoćana, Žiče, Manasije, fruškogorskih manastira i Pećke patrijaršije podizani su tijekom srednjeg vijeka i svjedoče o usponu i padu srpskog carstva. Građeni su od strane vladara dinastije Nemanjić u čast pravoslavnim svecima, ali i kao njihova vječna počivališta. Ukrašeni su bogatim freskama i zidnim slikarstvom koje prikazuje živote svetaca i osnivača. Jedna od najpoznatijih fresaka je Beli anđeo iz crkve Vaznesenja Hristovog u manastiru Mileševa, koja je uvrštena na UNESCO-ov popis svjetske baštine i poslata u svemir kao predstavnik ljudske kulture.