Visoki Dečani i Pećka Patrijašija - jednodnevni izlet

Kratki opis

Obilazak srpskih svetinja na Kosovu - manastira Banjska. manastir Visoki Dečani, Pećka Patrijašija i obilazak Kosovske Mitrovice

Polazak iz Krusevca u 5 h.krećemo ka Kosovu uz kraće pauze radi odmora.
Obilazak manastira Banjska koji pripada Eparhiji raško-prizrenskoj Srpske pravoslavne crkve, kod Zvečana u severnom delu Kosova i Metohije. Ovo nepokretno kulturno dobro je spomenik kulture od izuzetnog značaja, sa crkvom posvećenom Svetom Stefanu. Sagrađen je između 1313. i 1317. godine, kao zadužbina srpskog kralja Stefana Uroša II Milutina, jednog od najmoćnijih vladara iz dinastije Nemanjića i jednog od najmoćnijih vladara na Balkanu. Milutin je Banjsku namenio sebi za grobnu crkvu i tamo je najpre i bio sahranjen. Međutim, posle Kosovske bitke 1389. godine, njegovo telo je preneto u Trepču, a potom, 1460. godine, u bugarski grad Sofiju gde se i sada nalazi.
Kosovska Mitrovica - obilazak i upoznavanje sa gradom, nastavak puta ka Dečanima.

Manastir Visoki Dečani je zadužbina kralja Stefana III Dečanskog i cara Dušana. Gradnja je završena 1335. godine, a freske su završene oko 1350. godine. Manastir je posvećen Hristu Pantokratoru i Vaznesenju Gospodnjem - Spasovdanu. Glavni neimar bio je majstor Vito Kotoranin.
Manastir Visoki Dečani nalazi se u jednoj udolini pored rečice Dečanska Bistrica jugozapadno od Peći, ispod planinskog masiva Prokletije. Izgradnja crkve Hrista Pantokratora (Svedržitelja) počela je 1327. godine ktitorstvom srpskog kralja Stefana Uroša Trećeg Dečanskog. Glavni majstor bio je fra Vita iz Kotora, inače katolički monah, a radove je nadgledao arhiepiskop Danilo Drugi koji se trudio o "sazdanju i utvrđenju" crkve skupivši "veliko mnoštvo umetničkih i veštih majstora". Sam Stefan Dečanski je sazidao ugaoni kamen na ovoj crkvi a još 1330. godine izdao je ktitorsku povelju kojom je bogato obdario svoju zadužbinu. Posle smrti kralja Stefana, njegovo delo nastavio je njegov sin Stefan Uroš Četvrti Dušan i okončao gradnju Dečana 1335. godine. U vreme osmanskog perioda ova carska lavra je opstala, ali u vrlo teškim okolnostima.

Pećka patrijaršija je istorijski naziv za Srpsku pravoslavnu crkvu sa sjedištem u Peći u periodu od 1346. do 1463, a zatim ponovno od 1557. do 1766. godine.
Sveti Sava je 1219. godine ustanovio prvu autokefalnu arhiepiskopiju u srpskim zemljama. To je bila srednjovekovna Srpska arhiepiskopija, koja se u istoriji naziva Žičkom, odnosno Pećkom ili Žičko-pećkom arhiepiskopijom. Car Stefan Dušan je raširio njene granice i podigao joj ugled uzdigavši je 1346. godine na stepen patrijaršije. Tada je srpski arhiepiskop Joanikije II proglašen za prvog srpskog patrijarha sa prestolom u Peći.